જિંદગીનો સરકતો સમય - પલ્લવી જોશી સરિતા - વિચારોનું વિશ્લેષણ

વિચારોનું વિશ્લેષણ

રવિવાર, 13 ઑગસ્ટ, 2023

જિંદગીનો સરકતો સમય - પલ્લવી જોશી સરિતા


       આપની જિંદગી શરૂ કર્યા ને આજ 35 35 વર્ષ થઈ ગયા 35 વર્ષ પહેલા તારો હાથ જાલીને સુખ દુઃખમાં સાથ નિભાવના સાથે રહેવાના વચન સાથે મેં આપના એ ઘરમાં ગૃહ પ્રવેશ કરેલો.


      હાથમાં ને પગમાં મહેંદી મૂકીને સાંજ શણગાર સજીને નવી નવી દુલ્હન બનીને હું તારી જિંદગીમાં પ્રવેશીતી ને સમયની કરામત તો જુઓ જે મહેંદી મેં હાથને પગમાં લગાવી હતી એ મહેંદી આજે મારા વાળમાં લગાવવી પડે છે.

      સમય એ સરકતી દરિયાની રીત જેવો છે નહીં એને પસાર થતાં જરાય વાર લાગે છે ? જોત જોતા માં જિંદગીના વર્ષો જતા વાર લાગે છે સમયરેતની જેમ મુઠ્ઠીમાંથી સરકી જાય છે ને જો ને બધા ઘરના કાર્ય ને માતા પિતાની સેવા બાળકોનો ઉછેર ને તારી સંભાળ આ બધામાં જીવન ક્યાં પસાર થઈ ગયું ખબર જ ના પડી.

      ને એમાં ને એમાં તો તને સરખો પ્રેમ ના કરી શકી, સમય ના આપી શકી ઘરની ને પરિવારની બધી જવાબદારીઓમાં હું તારાથી દૂર થવા માંડી પણ હા એક વાત જરૂર કહીશ કે જવાબદારીઓથી ઘેરાયેલી હું તારા તનથી દૂર હતી બાકી મનથી આત્માથી તો તારી સાથે જ હતી. આમ પણ મારું જે છે એ તું જ છે ને! તારા સહારે તો આ શ્વાસ ચાલે છે આ જીવન છે તું નહીં હોય એ દિવસે આ શ્વાસ પણ નહીં રહે.

      આમને આમ જીવનમાં વૃદ્ધાવસ્થા ક્યારે આવી ગઈ એ જ ખબર ના પડી પણ હા આપણા શરીર વૃદ્ધ થયા છે શરીરે કરચલી પડી ગઈ છે પણ આપનું મન હજી યુવાન જ છે ને હજી પણ તારી જ રાહ જુએ છે પણ એ દોસ્તી તારા એ શબ્દો મારા દિલમાં આજે પણ જીવંત છે તે જે કીધું હતું એ પ્રમાણે મેં આજે તારી મનગમતી સાડી પહેરીને જોને મારા શરીરે સાડીની શોભા વધારી દીધી.

      પણ બસ એક જ કમી છે ને એ છે તારી બસ આજે તું એ જોવા હાજર નથી બસ તારી યાદ સાથે મારી આંખોમાંથી ટપ ટપ આંસુ સરી પડે છે પણ આજે એને પહેલાની જેમ કોઈ હાથ લુછવા આગળ લંબાતો નથી ને પછી મેં મારી એ જ તારી મનગમતી સાડીના પાલવ થી મારી આંખોના આંસુ લૂછયા ને સામે જોયું તો તું સામે ઉભો ઉભો મારી સામે સ્મિત કરતો હતો ઘડીક તો મને થયું કે તું મારી પાસે આવી ગયો પણ એ મારો વહેમ હતો મારો બસ એક ભ્રમ હતો ગયેલા ક્યાં કોઈ પાછા આવે છે સાથ છોડનાર તો સાથ છોડીને ચાલી જાય છે પણ જેનો સાથ છોડી જાય છે એની મનોવ્યથાનુ કોઈ માપ જ કઢાય એમ નથી

                                        

            પલ્લવી જોશી સરિતા

              વડોદરા.

આ મારી સ્વરચિત  અને અપ્રકાશિત ગદ્ય રચના છે જેની હું ખાત્રી આપું છું. 

આ પણ વાંચો:- આર્ટિફિશિયલ ઇન્ટેલિજન્સ -AI માનવજાત માટે વરદાન કે શ્રાપ? 


 અમારા વ્હોટ્સએપ ગૃપમાં જોડાવા અહીં ક્લિક કરો


અવનવી માહિતીઓ, જનરલ નોલેજ, તાજા ખબર, સરકારી કે પ્રાઇવેટ નોકરીઓ વગેરેની માહિતી મેળવવા અહીં ક્લિક કરો


ટિપ્પણીઓ નથી:

ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો

Please Give your valuable comments and Don't enter spam link in comment box.

આ મોબાઇલે તો ભારે કરી!

     જેના વગર આપણો દિવસ પૂરો નથી થતો અને જે આપણી આંખોથી થોડો પણ દૂર હોય તો આપણને બેચેની જેવું લાગ્યાં કરે છે, એ મોબાઇલ હવે લોકોને મનોરંજનની ...